Interdisciplinarity in linguistic research

Magdalena Pastuchowa 한국슬라브어학회 2011 슬라브어연구 Vol.16 No.2

Interdisciplinarity is a fashionable notion. It is declared by many researchers though only a few actually practice it. This text was motivated by a question I was asked at one point, regarding the possibility of interdisciplinary research in historical linguistics, which has been my field of work for over twenty years. The said question made me ponder the understanding of interdisciplinarity, its possibilities and limitations, the positive and negatives effects that appear as a cause of a wide perspective on the object of research- in my case, language. The below text considers the etymology of the lexeme interdisciplinarity, which from a word formative point of view is a compound of Latin origins. Further I go on to discuss the notion of interdisciplinarity in linguistics. The analysis of linguistic texts, whose authors declare said approach, shows that it can be interpreted in various ways. On the one hand it is seen as complementing linguistic data with data from other branches of science, on the other hand as a way to draw methodological inspiration. The appearance of borderline linguistic sub-disciplines, such as psycholinguistics or socio-linguistics, points to yet another way of understanding interdisciplinarity. The last part of the paper is dedicated to presenting the advantages and disadvantages of applying interdisciplinarity to linguistics. Pointed out are the benefits (broadening the field of research, breaking the isolationism of linguistics) and the dangers (loss of focus on the object of research - the language, incompetent applications of scientific terminology) stemming from applying interdisciplinarity.

Lexicalization and grammaticalization – similarities and differences (On the example of the Polish language)

Magdalena Pastuchowa 한국외국어대학교(글로벌캠퍼스) 동유럽발칸연구소 2011 동유럽발칸연구 Vol.27 No.1

The paper makes reference to existing linguistic work on the subject of lexicalization and grammaticalization. These phenomena are described in the text on the basis of Polish linguistic material. The morphological plane of language is set as the main point of reference, while the description is done from a diachronic perspective. Formal criteria, referring to the techniques by means of which the described changes take place (composition, clipping, fossilization of the phrase), as well as the semantic changes being the effect of said changes (generalization, specialization of meaning), are taken into consideration in the comparison. Two terms are described in the final part of the paper: degrammaticalization and delexicalization, both of which do not yet have an unequivocal definition in linguistic literature. It is proposed to limit the understanding of grammaticalization to the following type of changes: grammatical element > less grammatical > lexical; while the term delexicalization is to be used in reference to folk etymology.

Lexicalization and grammaticalization – similarities and differences

Magdalena Pastuchowa 한국외국어대학교 동유럽발칸연구소 2011 동유럽발칸연구 Vol.27 No.1

이 논문은 어휘화와 문법화라는 두 가지 현상에서 나타나는 공통점과 다른 점에 대해 고찰하고 있다. 이러한 현상들을 설명하기 위한 자료로 폴란드의 언어학 자료들을 제시하였다. 특히 통시적인 관점에서 기술된 형태론적인 영역의 연구에서 이러한 현상이 발견된다. 합성과 생략, 어구의 화석화 등, 어형변화를 이끌어내는 공식적인 기준들은 물론이고, 이러한 변화의 결과라고 할 수 있는 의미변화(일반화 및 의미의 분화)까지도 비교의 대상으로 고려하였다. 이 논문의 마지막 부분에서는 지금까지 언어학계에서 명확한 용어로 굳어지지 않았던 두 가지 개념에 대해 언급하고 있는데, 탈문법화 (degrammaticalization) 와 탈어휘화(delexicalization)이다. 탈문법화의 경우는 그 개념과 범주를 다음과 같은 변화유형으로 한정시킬 것을 제안한다: 문법적인 요소 > 덜 문법적인요소 > 어휘적인 요소. 탈어휘화라는 개념은 민간어원설(folk etymology)을 적용하여 설명할 것을 제안한다. The paper makes reference to existing linguistic work on the subject of lexicalization and grammaticalization. These phenomena are described in the text on the basis of Polish linguistic material. The morphological plane of language is set as the main point of reference, while the description is done from a diachronic perspective. Formal criteria, referring to the techniques by means of which the described changes take place (composition, clipping, fossilization of the phrase), as well as the semantic changes being the effect of said changes (generalization, specialization of meaning), are taken into consideration in the comparison. Two terms are described in the final part of the paper: degrammaticalization and delexicalization, both of which do not yet have an unequivocal definition in linguistic literature. It is proposed to limit the understanding of grammaticalization to the following type of changes: grammatical element > less grammatical > lexical; while the term delexicalization is to be used in reference to folk etymology.

Tendencje rozwojowe w polskiej derywacji czasownikowej

Aleksandra Janowska,Magdalena Pastuchowa 한국슬라브어학회 2009 슬라브어연구 Vol.14 No.2

Przedstawiony powyżej bardzo skrótowy przegląd kategorii słowotwórczych wyodrębnionych na podstawie materiału staropolskiego służyć ma przede wszystkim jako punkt odniesienia dla obserwacji tendencji rozwojowych polskiej derywacji werbalnej. Zgodnie z założeniami tzw. ewolucji perspektywicznej zestawienie dwóch odległych od siebie epok pozwala wyraźniej zobaczyć nie tylko zmiany, ale także, co równie istotne, wskazać modele słowotwórcze o wysokim stopniu stabilności. A zatem dzięki tej metodzie można pokazać, jak umacniają się i rozwijają podstawowe kategorie poznawczo-słowotwórcze, stanowiące trzon derywacji. Jednocześnie łatwo ukazać kierunki przeobrażeń. I tak ciekawym zjawiskiem są przeobrażenia kategorii czasowej, w jej obrębie pojawia się wiele nowych typów. Przybywa też konstrukcji oznaczających małą intensywność akcji, które u początków polszczyzny reprezentowało zaledwie kilka przykładów (nadłamać, podgotować). Znacznie również rozbudowuje się kategoria przekazująca wartości anihilatywne i kreatywne. Na uwagę zasługuje ponadto pojawienie się nowych kategorii – mamy tu na myśli przede wszystkim nazwy czynności charakteryzowane sytuacyjnie (np. udźwignąć, odczytać), formacje zmieniające funkcjonalną perspektywę akcji (okraść). Ogląd materiału pozwala ponadto na jeszcze jedno ważne spostrzeżenie. Możemy obserwować w historii języka polskiego tendencję do wykształcania się nielicznych liczbowo grup derywatów o szczegółowych znaczeniach, trudnych do opisu słowotwórczego. Nie można w związku z tym zapominać o ważnym mechanizmie w derywacji werbalnej, jakim jest analogia: tworzą się niewielkie serie formacji nawiązujące budową i znaczeniem do derywatu – wzorca, np. pomóc – posłużyć ‘usłużyć’, oświadczyć – opowiedzieć ‘zgłosić coś w sądzie, urzędzie, złożyć oświadczenie’, przenaśladować – przenagabać ‘napaść, zaczepić’, itp. To właśnie to zjawisko przyczynia się do wspomnianych rozrostów małych grup słowotwórczych. Przedstawione przez nas refleksje na temat warunków rozwoju polskiej derywacji oprócz wniosków szczegółowych prowadzą do konstatacji natury ogólnej. Słowotwórstwo podlega naciskom różnych poziomów języka i może dlatego tak trudno dokonywać klasyfikacji tych zjawisk. Ogląd historii z perspektywy współczesności jeszcze wyraźniej pokazuje, że fenomeny takie, jak aspekt mogą przemodelować wewnętrzny układ słowotwórczy. Z drugiej zaś strony wpływy płaszczyzny leksykalnej także rozbijają spójność reguł słowotwórczych. Mimo wszystko analiza materiału pozwala dostrzec w miarę wyraźne linie rozwojowe. The paper presents the findings concerning evolutionary tendencies in Polish verbal derivation. The authors point out the basic factors that have shaped the image of the prefixal word formation of verbs. The most important of these factors are the aspect category, the phenomenon of prefix and word-formative root polysemy and the lexicalization processes. Word formation is subject to influences from different levels of language, which is why it is so difficult to classify the phenomena that occur in it. A look at history from a contemporary viewpoint clearly shows that the abovementioned phenomena can model the internal structure of word formation. Also, the changes undergone by unmotivated lexemes break the coherence of word-formative rules. Nevertheless an analysis of materials allows the individuation of fairly distinct evolutionary lines, particularly visible when observing basic word-formative and cognitive categories. As it turns out, even though the way of conveying categorial information changes throughout history, the set of these categories remains fairly stable.

Word formative grammaticalisation

Krystyna Kleszczowa,Magdalena Pastuchowa 한국슬라브어학회 2009 슬라브어연구 Vol.14 No.1

W artykule autorki stawiają pytanie, jak tworzą się reguły poziomu słowotwórczego, skupiają uwagę na serii, pomijając fakty jednostkowe, ale też na boku stawiają modele dziedziczone z okresów wcześniejszych bądź pożyczone z języków obcy (np. -cja z łaciny, -ing z angielskiego). Tym samym rodzi się nowa wartość terminu gramatykalizacja – interesuje autorki mechanizm tworzący nowe reguły słowotwórcze, zatem jedynie gramatykalizacja słowotwórcza. Źródłem nowych modeli mogą być: 1/ poziom leksykalny (formanty -dziej, współ-, -teka, -man); 2/ poziom fleksyjny (derywacja paradygmatyczna, adiektywizacja imiesłowów, substantywizacja przymiotników); 3/poziom składniowy (nie-, postfiks się). Wykład autorki ilustrują polskimi przykładami, mają jednak nadzieję, że w opisywane procesy gramatykalizacji słowotwórczej łatwo będzie uzupełnić przykładami z innych języków słowiańskich.